باب نهم: در مقام حیرت و سرگشتگی در مختارنامه عطار نیشابوری

1 نه در سفرم یک دم و نی در حضرم نه خواب و خورم هست و نه بیخواب و خورم

2 نه باخبرم ز خویش و نه بیخبرم چون حیرانی نشستهام مینگرم

1 چندان که بدین قصه فرو مینگرم یک ذرّه نمیرسد ز جائی دگرم

2 هرچند که شایسته و زیبا پسرم نه کار من است این و نه کار پدرم

1 امروز منم شیفتهای حیرانی نه دین و نه دل نه کفر و نه ایمانی

2 از دست شده بی سر و بی سامانی از پای در اوفتاده سرگردانی

1 امروز منم ز خان و از مان بیرون چه خان و چه مان از دل و از جان بیرون

2 چندان که چو گوی میدوم از هر سوی مینتوان شد از خم چوگان بیرون

1 گه چون مه از آرزوی حق کاسته‌ایم گه کلبهٔ‌ دل به باطل آراسته‌ایم

2 از باطل و حق سیر نمی‌گردد دل صد ره زین خوان گرسنه برخاسته‌ایم

1 گر برکشم از سینهٔ پرخون آهی آتش گیرد جملهٔ عالم ماهی

2 زین حیرت اگر ز دل برآرم نفسی بر هم سوزم همه جهان ناگاهی

1 از هم نفسانم اثری نیست امروز وز کار جهانم خبری نیست امروز

2 یک خوشدلیم بیجگری نیست امروز سرگشتهتر از من دگری نیست امروز

1 دل هرچه که دید خشک لب دید همه ذرّات دو کون در طلب دید همه

2 بسیار به خون بگشت تا آخر کار از بس که عجب دید عجب دید همه

1 چندان که مرا عقل و بصر خواهد بود در تیهِ تحیرم سفر خواهد بود

2 امروز درین شیوه که من میبینم گر قند خورم خون جگر خواهد بود

1 چندان که مرا عقل به تن خواهد بود در بحر تحسّرم وطن خواهد بود

2 گر همچو فلک بسی به سر خواهم گشت سرگردانی نصیب من خواهد بود