این درد چه دردیست که درمانش نیست از عطار نیشابوری مختارنامه 13
1. این درد چه دردیست که درمانش نیست
وین راه چه راهیست که پایانش نیست
حالِ دلِ باژگونه مینتوان گفت از عطار نیشابوری مختارنامه 14
1. حالِ دلِ باژگونه مینتوان گفت
وصفی به هزار گونه مینتوان گفت
دل از همه عالم به کنار آمد باز از عطار نیشابوری مختارنامه 15
1. دل از همه عالم به کنار آمد باز
بگریخت زلشکر به حصار آمد باز
دردا که به جز درد مرا کار نبود از عطار نیشابوری مختارنامه 16
1. دردا که به جز درد مرا کار نبود
وز مِهْ دِه و ده کسی خبردار نبود
آن میخواهم که جایگاهی گیرم از عطار نیشابوری مختارنامه 17
1. آن میخواهم که جایگاهی گیرم
در سایهٔ دولتی پناهی گیرم
هر روز غمی به امتحانم آمد از عطار نیشابوری مختارنامه 18
1. هر روز غمی به امتحانم آمد
وز حیرت دل کار به جانم آمد
دردا که ز خود بیخبرم باید مرد از عطار نیشابوری مختارنامه 19
1. دردا که ز خود بیخبرم باید مرد
آغشته به خونِ جگرم باید مرد
زانگه که بقا روی نمودست مرا از عطار نیشابوری مختارنامه 20
1. زانگه که بقا روی نمودست مرا
هر لحظه تحیری فزودست مرا
امروز منم ذوقِ خرد نادیده از عطار نیشابوری مختارنامه 21
1. امروز منم ذوقِ خرد نادیده
انسی ز وجودِ نیک و بد نادیده
آگاه نیم از دل و جانم که چه بود از عطار نیشابوری مختارنامه 22
1. آگاه نیم از دل و جانم که چه بود
پی مینبرم علم و عیانم که چه بود
چون عمر بشد زادِ رهم از «چه کنم» از عطار نیشابوری مختارنامه 23
1. چون عمر بشد زادِ رهم از «چه کنم»
تدبیر گشادِ گرهم از «چه کنم»
بس رنج کشم طرب نمیدانم چیست از عطار نیشابوری مختارنامه 24
1. بس رنج کشم طرب نمیدانم چیست
رنجوری را سبب نمیدانم چیست