شنید ستم من از پیر خردمند از عطار نیشابوری بلبل نامه 25
1. شنید ستم من از پیر خردمند
جوانی در مغاک کوه الوند
شنیدستم که در عهد گذشته از عطار نیشابوری بلبل نامه 26
1. شنیدستم که در عهد گذشته
امیری بود والی عهد گشته
بیا ای باز تند و تیز پرواز از عطار نیشابوری بلبل نامه 27
1. بیا ای باز تند و تیز پرواز
مشو غره بجاه و عزت و ناز
به طوطی گفت ای مرغ شکرخوار از عطار نیشابوری بلبل نامه 28
1. به طوطی گفت ای مرغ شکرخوار
تو هرگز بودهٔ با من جگرخوار
شنیدستم من از پیر فتوت از عطار نیشابوری بلبل نامه 29
1. شنیدستم من از پیر فتوت
به مکتب خانهٔ شهر مروت
تو طوطی قفس را تا نمیری از عطار نیشابوری بلبل نامه 30
1. تو طوطی قفس را تا نمیری
نخواهی رستن از بند اسیری
بیا ای مرغ رنگین جامه بی بو از عطار نیشابوری بلبل نامه 31
1. بیا ای مرغ رنگین جامه بی بو
سر ترکانه داری پای هندو
برو طاوس شهوت را ببر سر از عطار نیشابوری بلبل نامه 32
1. برو طاوس شهوت را ببر سر
که بوی آرزویت می‌برد سر
بیا ای مرغ نابالغ کجائی از عطار نیشابوری بلبل نامه 33
1. بیا ای مرغ نابالغ کجائی
ز عمر نازنین غافل چرائی
ز من پندی فرا گیر ای خردمند از عطار نیشابوری بلبل نامه 34
1. ز من پندی فرا گیر ای خردمند
عتاب و خشم را بر پای نه بند
بیا ای هدهد صاحب هدایت از عطار نیشابوری بلبل نامه 35
1. بیا ای هدهد صاحب هدایت
چه داری تا خبر از هر ولایت
به بلبل گفت هدهدکای پریشان از عطار نیشابوری بلبل نامه 36
1. به بلبل گفت هدهدکای پریشان
چرا کردی تو بیدادی بدیشان