به توفیق خدای صانع از عطار نیشابوری بلبل نامه 1
1. به توفیق خدای صانع پاک
که دانش می‌دهد بر ملک و افلاک
شنید ستم که در دور از عطار نیشابوری بلبل نامه 2
1. شنید ستم که در دور سلیمان
که بد دیو و پری او را بفرمان
ز مرغان چون سلیمان از عطار نیشابوری بلبل نامه 3
1. ز مرغان چون سلیمان قصه بشنید
بتندید و ببالید و بجوشید
روان شد باز تند از عطار نیشابوری بلبل نامه 4
1. روان شد باز تند و تیز منقار
بخون بلبل زار کم آزار
به گل بلبل همی گفت از عطار نیشابوری بلبل نامه 5
1. به گل بلبل همی گفت ای دل افروز
چراغ مهربانی را برافروز
شبی دور از لب و دندان از عطار نیشابوری بلبل نامه 6
1. شبی دور از لب و دندان اغیار
به دندان می‌گزیدم من لب یار
سپاه روز روشن چون از عطار نیشابوری بلبل نامه 7
1. سپاه روز روشن چون برآمد
قضا را ترک هجران بر سر آمد
به نزد خانهٔ دستور از عطار نیشابوری بلبل نامه 8
1. به نزد خانهٔ دستور کشور
وثاقی مختصر بگرفت بی در
جوابش داد هشیار از عطار نیشابوری بلبل نامه 9
1. جوابش داد هشیار سخنگوی
مگو ما را از این معنی بر این روی
به بلبل گفت بشنو از عطار نیشابوری بلبل نامه 10
1. به بلبل گفت بشنو تا چه گویم
حدیثی خوش گذشته باز جویم
بدو گفت ای تو هم از عطار نیشابوری بلبل نامه 11
1. بدو گفت ای تو هم نیش و توهم نوش
بمن رسوای عالم پرده درپوش
چو می‌رفتند بر از عطار نیشابوری بلبل نامه 12
1. چو می‌رفتند بر بالای کهسار
نسیم صبحدم آمدبه گلزار