پسر گفتش که درویشی از عطار نیشابوری الهی نامه 1
1. پسر گفتش که درویشی بسیار
بسی باشد که آرد کافری بار
...
پدر گفتش که چون از عطار نیشابوری الهی نامه 2
1. پدر گفتش که چون زر سایه افکند
ترا از گوهر و از پایه افکند
...
یکی شیخی نکو دل از عطار نیشابوری الهی نامه 3
1. یکی شیخی نکو دل صاحب اسرار
شبانگاهی برون آمد ببازار
...
بزرگی گفت از پیرانِ از عطار نیشابوری الهی نامه 4
1. بزرگی گفت از پیرانِ این راه
که تا بشناختم حق را، از آنگاه
...
زُبَیده بود در از عطار نیشابوری الهی نامه 5
1. زُبَیده بود در هودج نشسته
بحج می‌رفت بر فالی خجسته
...
شنیدم پادشاهی از عطار نیشابوری الهی نامه 6
1. شنیدم پادشاهی یک زنی داشت
که آن زن شاه را چون دشمنی داشت
...
مگر از چشم زخم چشم از عطار نیشابوری الهی نامه 7
1. مگر از چشم زخم چشم اغیار
بدرد چشم ایاز آمد گرفتار
...
سه بار آن کافر اندر از عطار نیشابوری الهی نامه 8
1. سه بار آن کافر اندر آتش و خون
بگردانید بر جرجیس گردون
...
مگر یک روز می‌شد از عطار نیشابوری الهی نامه 9
1. مگر یک روز می‌شد یوسف پاک
زلیخا را نشسته دید بر خاک
...
چنین گفتست ابرهیم از عطار نیشابوری الهی نامه 10
1. چنین گفتست ابرهیم ادهم
که می‌رفتم بحج دلشاد و خرّم
...
شُعَیب از شوقِ از عطار نیشابوری الهی نامه 11
1. شُعَیب از شوقِ حق ده سال بگریست
ازان پس چشم پوشیده همی زیست
...