پسر گفتش بگو تا جادوئی چیست از عطار نیشابوری الهی نامه 1
1. پسر گفتش بگو تا جادوئی چیست
که نتوانم دمی بی شوقِ آن زیست
پدر گنج سخن را کرد در باز از عطار نیشابوری الهی نامه 2
1. پدر گنج سخن را کرد در باز
پسر را گفت ای جویندهٔ راز
حکیم ترمذی کرد این حکایت از عطار نیشابوری الهی نامه 3
1. حکیم ترمذی کرد این حکایت
ز حال آدم و حوا روایت
براه بادیه گفت آن یگانه از عطار نیشابوری الهی نامه 4
1. براه بادیه گفت آن یگانه
دو جوی آب سیه دیدم روانه
بزرگی گفت چون یوسف چنان خواست از عطار نیشابوری الهی نامه 5
1. بزرگی گفت چون یوسف چنان خواست
که خود با ابن یامین دل کند راست
نشسته بود ایاز و شاه پیروز از عطار نیشابوری الهی نامه 6
1. نشسته بود ایاز و شاه پیروز
ایازش پای می‌مالید تا روز
یکی صاحب جمال دلستان بود از عطار نیشابوری الهی نامه 7
1. یکی صاحب جمال دلستان بود
که از رویش عرق بر بوستان بود
در آن ساعت که محمود جهاندار از عطار نیشابوری الهی نامه 8
1. در آن ساعت که محمود جهاندار
برون می‌رفت ازدنیای غدّار
ببریدند دزدی را مگر دست از عطار نیشابوری الهی نامه 9
1. ببریدند دزدی را مگر دست
نزد دَم دستِ خود بگرفت و برجست
تو نشنیدی که پرسیدند از ماه از عطار نیشابوری الهی نامه 10
1. تو نشنیدی که پرسیدند از ماه
که تو چه دوست تر داری درین راه
رفیقی گفت با مجنون گمراه از عطار نیشابوری الهی نامه 11
1. رفیقی گفت با مجنون گمراه
که لیلی مُرد گفت الحمدلله
کسی پرسید از ابلیس کای شوم از عطار نیشابوری الهی نامه 12
1. کسی پرسید از ابلیس کای شوم
چو ملعونی خویشت گشت معلوم