ای که داری حسن از اسیری لاهیجی دیوان اشعار 1
1. ای که داری حسن جان افزای دوست
دررخ خوبان نظرکن بین که ظاهر حسن اوست
1. ای که داری حسن جان افزای دوست
دررخ خوبان نظرکن بین که ظاهر حسن اوست
1. یارم چو نقاب از رخ چون ماه گشودست
از پرده هر ذره بمن مهر نمودست
1. جام جهان نما دل انسان کامل است
مرآت حق نما بحقیقت همین دل است
1. دوش دیدم یار مست و جمله اغیار مست
جام مست و باده مست و خانه خمار مست
1. درد عشقش مرهم جان منست
کفر عشقش عین ایمان منست
1. هرکس که در حریم وصال تو محرم است
اورا فراغت از غم و شادی عالم است
1. چو از عالم جمال او عیانست
بعالم ازچه رو رویش نهانست
1. مائیم و عشق و مهر و وفا هر کجا که هست
معشوق و ناز و جور و جفا هرکجا که هست
1. یار در جانست و جان جویان که آن جانان کجاست
دل بدلبر همدم و پرسان ز جان کان جان کجاست
1. طالب وصل ترا خانه چه کعبه چه کنشت
مست دیدار ترا جای چه دوزخ چه بهشت
1. یارم چو بناز و عشوه برخاست
فریاد برآمد از چپ و راست
1. مرا با دوزخ و جنت چه کار است
مراد عاشقان دیدار یار است