ملحقات در دیوان اشعار اسیری لاهیجی
1 ساقی شراب عشق ده تا از خرد یکسو شوم مست و خرابم کن چنان کز ما برآیم هو شوم
2 ای شاهد مه روی ما در ده می جام فنا تا از خمار ما و من یابم امان و او شوم
3 وقت است تا چون عاشقان دست از خودی کوته کنم پا در ره عشقش نهم با دوست همزانو شوم
4 از گلخن طبع و هوا همچون ملک دوری کنم در گلشن ذات و صفت مانند گل خوش بو شوم
1 کافر عشقم مسلمان نیستم بت پرستم اهل ایمان نیستم
2 رندم و آزاده از خلد و جحیم در هوای حور و غلمان نیستم
3 فرد و یکتاام براه عشق یار همچو زاهد از دورنگان نیستم
4 حق پرستم نه چو زاهد خودپرست مؤمنم از بت پرستان نیستم
1 من آن رند خراباتم که هشیارانه می نوشم من آن قلاش رسوایم که دایم مست و بیهوشم
2 من آن دردی کشم که نام و ناموس دو عالم را ز بیباکی و استغنا بجام باده بفروشم
3 منم آن بحر بی پایان که صد دریا و صحرا را بیکدم دم کشم هر دم ز مستی باز بخروشم
4 منم آن عاشق بیخود که هم معشوقم و عاشق ندانم من منم یا او عجب حیران و مدهوشم
1 ما دو عالم را همه لا دیده ایم لا چه باشد جمله الا دیده ایم
2 در لباس جمله ذرات جهان مهر روی او هویدا دیده ایم
3 نور خورشید جمال او عیان از همه پنهان و پیدا دیده ایم
4 هر که ره یابد ببزم وصل دوست هردمش عیدی مهنا دیده ایم
1 ای دل بیا بکوی خرابات جا کنیم با پیر میفروش بجان اقتدا کنیم
2 بر آستان پیر خرابات سرنهیم بر عهد بندگی و ارادت وفا کنیم
3 خود را ز قید زهد و ریایی برون بریم باشد کزان کدورت دل را صفا کنیم
4 با شاهد و شراب دمی همدمی شویم خود را به بیخودی بخدا آشنا کنیم
1 ای عاشقان ای عاشقان مائیم عشق دلبران چون عشق سودی بی زیان کاری نباشد در جهان
2 یاری نهانی شد عیان در صورت جان و جهان از غیر او نام و نشان کو در همه کون و مکان
3 عشق آمد و در دل نشست راه برون شد راببست گفتم بگوی ای خودپرست چون یابی از دستم امان
4 گفتم که ای سلطان من غایب مشو از جان من اینست خود درمان من میباش دایم میهمان
1 امام و هادی جانی علی ولی الله طبیب درد نهانی علی ولی الله
2 نمی رسد بکمال تو شرح ناطقه ام فزون ز حد بیانی علی ولی الله
3 شها چو ذات شریفت بعلم وجود و کمال کسی نداد نشان جز علی ولی الله
4 نهایت همه کمل بدایت تو عقول ز وصف برتر از آنی علی ولی الله
1 توئی که مشرق انوار و ذات اسمائی توئی که قطره و موج و حباب و دریائی
2 توئی که آدم و نوح و خلیل و داودی توئی که احمد و موسی و خضر و عیسائی
3 محیط مرکز افلاک و انجم و املاک توئی که اصل اصول نهان و پیدائی
4 توئی که بحر حیاتی و کوه علم و یقین توئی که جمله جهان را چو چشم بینائی
1 ای دل ز جفای او چو نالی هر دم کز ناله بخاطرش نشیند گردم
2 در جان غم عشق او نهان باید داشت تا بردگران عیان نگردد دردم
1 ای مهر تو کرده خانه در جان و دلم بسرشته غم عشق تو در آب و گلم
2 از بهر نثار تو ندارم چیزی جز جان و دلی ازین بغایت خجلم