رباعیات در دیوان اشعار اسیری لاهیجی

1 از ما نبود نشان و نامی پیدا زان رو که شدم غریق دریای فنا

2 از هستی خود چو محو گشتم دیدم از دست حبیب خلعت عز بقا

1 داری سر جور و بیوفائی با ما پیوسته ازآن کنی جدائی باما

2 یارب بود این که از سر مهر و وفا رخسار چو خورشید نمائی با ما

1 جان و دل من فدای جانان بادا در حسن رخش دو دیده حیران بادا

2 تا سر بودم همیشه اندر سرمن سودای سر زلف پریشان بادا

1 ای ملک فراق جای دیرینه ما مأوای غم تو خانه سینه ما

2 ظاهر شده عکس جمله اسما و صفات در مظهر تام قلب بی کینه ما

1 ای ذات تو برتر از خیال من و ما ز آثار صفات تو جهان شد پیدا

2 اشیاء همه غرق نور رویت بینم ای حسن و جمال تو هویدا ز اشیا

1 مائیم مجرد از اضافات و نسب آزاده ز قید وصف مربوب وز رب

2 در مرتبه ذات معرا ز صفات هرگز نبود نام ز مطلوب و طلب

1 حال دل دیوانه عجایب حالیست کین نقطه دل بروی دلبر خالیست

2 در حیرت آنکه این چه خالست و چه رو خاموش چنانم که تو گوئی لالیست

1 سرگشته چو گو شدم بمیدان غمت صد زخم بجان خوردم ز چوگان غمت

2 بی راهبری راه بپایان نبرد جویای وصال در بیابان غمت

1 چون سبزه دمیده شد به بستان رخت بشکفت بنفشه در گلستان رخت

2 دارد همه روز و شب فغان بلبل مست کافسوس که زاغ شد نگهبان رخت

1 تا گشت دلم ز عشق پابست غمت از پای فتاد جانم از دست غمت

2 از شوق گلستان رخت مرغ دلم چون بلبل بی نوای شد مست غمت