از ما نبود نشان و نامی از اسیری لاهیجی رباعی 1
1. از ما نبود نشان و نامی پیدا
زان رو که شدم غریق دریای فنا
داری سر جور و بیوفائی از اسیری لاهیجی رباعی 2
1. داری سر جور و بیوفائی با ما
پیوسته ازآن کنی جدائی باما
جان و دل من فدای جانان از اسیری لاهیجی رباعی 3
1. جان و دل من فدای جانان بادا
در حسن رخش دو دیده حیران بادا
ای ملک فراق جای دیرینه از اسیری لاهیجی رباعی 4
1. ای ملک فراق جای دیرینه ما
مأوای غم تو خانه سینه ما
ای ذات تو برتر از خیال از اسیری لاهیجی رباعی 5
1. ای ذات تو برتر از خیال من و ما
ز آثار صفات تو جهان شد پیدا
مائیم مجرد از اضافات از اسیری لاهیجی رباعی 6
1. مائیم مجرد از اضافات و نسب
آزاده ز قید وصف مربوب وز رب
حال دل دیوانه عجایب حالیست از اسیری لاهیجی رباعی 7
1. حال دل دیوانه عجایب حالیست
کین نقطه دل بروی دلبر خالیست
سرگشته چو گو شدم بمیدان از اسیری لاهیجی رباعی 8
1. سرگشته چو گو شدم بمیدان غمت
صد زخم بجان خوردم ز چوگان غمت
چون سبزه دمیده شد به بستان از اسیری لاهیجی رباعی 9
1. چون سبزه دمیده شد به بستان رخت
بشکفت بنفشه در گلستان رخت
تا گشت دلم ز عشق پابست از اسیری لاهیجی رباعی 10
1. تا گشت دلم ز عشق پابست غمت
از پای فتاد جانم از دست غمت
خورشید رخ تو ماه تابان از اسیری لاهیجی رباعی 11
1. خورشید رخ تو ماه تابان من است
لعل لب تو چشمه حیوان من است
از آتش شوق تو دلم بریانست از اسیری لاهیجی رباعی 12
1. از آتش شوق تو دلم بریانست
وز داغ فراق جان ما سوزانست