رباعیات در دیوان اشعار اسیری لاهیجی

1 ای دلبر شوخ بیوفائی تا چند در هجر تو جان به بی نوائی تا چند

2 آخر بود این که جان بوصل تو رسد این دل بغم و درد جدائی تا چند

1 ما مست مدام کوی آن خماریم عالم همگی شراب و ما می خواریم

2 هر لحظه جهان بجرعه نوشیدیم مست ابدیم و از ازل خماریم

1 تاجی ز خیال وصل تو در سرماست پیراهن درد هجر تو در برماست

2 از لوح رخت حروف عالم خوانم مرآت رخ توزان سبب دفتر ماست

1 سرگشته چو گو شدم بمیدان غمت صد زخم بجان خوردم ز چوگان غمت

2 بی راهبری راه بپایان نبرد جویای وصال در بیابان غمت

1 آن دم که ظهور یار و اغیار نبود ز اسما و صفات و فعل آثار نبود

2 در خلوت غیب خو بخود داشت حضور در دار بغیر یار دیار نبود

1 زان دم که شدیم آشنای غم تو بیگانه ز خویشم از جفای غم تو

2 با عشق تو عهد ماچو محکم بودست کردیم جهان و جان فدای غم تو

1 پیوسته مرا از او جگر پرخونست یک لحظه نپرسید که حالت چونست

2 از جور و جفای او ننالم که مرا اینها همگی ز طالع وارونست

1 جان و دل من فدای جانان بادا در حسن رخش دو دیده حیران بادا

2 تا سر بودم همیشه اندر سرمن سودای سر زلف پریشان بادا

1 من عاشق و رند و لاابالی شده ام دیوانه عشق لایزالی شده ام

2 مشتاق وصالم و وصال تو خیال از غایت شوق من خیالی شده ام

1 در پرتوحسن دلبری حیرانم کز مهر رخش چو ذره سرگردانم

2 از جور و جفای یار بی مهر و وفا درمانده بدام درد بی درمانم