در باز شد ز میکده ناموس از اسیری لاهیجی غزل 13
1. در باز شد ز میکده ناموس و نام را
ساقی صلای باده بگو خاص و عام را
بهوای روی جانان دل و جان از اسیری لاهیجی غزل 14
1. بهوای روی جانان دل و جان ماست شیدا
ز خیال زلف مشکین بسرم هزار سودا
ای دوست نقاب زلف بگشا از اسیری لاهیجی غزل 15
1. ای دوست نقاب زلف بگشا
بی پرده بما جمال بنما
تا جان مرا شد بغم عشق تولا از اسیری لاهیجی غزل 16
1. تا جان مرا شد بغم عشق تولا
کردم ز قرار و خرد و صبر تبرا
ما می پرست یار و جهان می از اسیری لاهیجی غزل 17
1. ما می پرست یار و جهان می پرست ما
مامست عشق و کون ومکان بوده مست ما
کونین قطره ایست ز دریای از اسیری لاهیجی غزل 18
1. کونین قطره ایست ز دریای ذات ما
افهام قاصرند ز کنه صفات ما
ای شاهبازکبریا زین ظلمت از اسیری لاهیجی غزل 19
1. ای شاهبازکبریا زین ظلمت آباد هوا
برکش مرا سوی علا تا باز بینم آن لقا
جامه بیگانگی پوشید یار از اسیری لاهیجی غزل 20
1. جامه بیگانگی پوشید یار آشنا
تا تواند عشق ورزیدن بهر شاه و گدا
افتخار ما به فقرست و فنا از اسیری لاهیجی غزل 21
1. افتخار ما به فقرست و فنا
ما کجا و منصب و مال از کجا
هر نفس آید صدای عشق کای از اسیری لاهیجی غزل 22
1. هر نفس آید صدای عشق کای عاشق درآ
از حجاب ما و من مردانه یکساعت برآ
بردار ای صبا ز جمالش نقاب از اسیری لاهیجی غزل 23
1. بردار ای صبا ز جمالش نقاب را
گو بنگرید آن رخ چون آفتاب را
چون جلوه روی تو برونست از اسیری لاهیجی غزل 24
1. چون جلوه روی تو برونست ز احصا
هر لحظه بحسنی کنم آن روی تماشا