هر که ببازار عشق آرد جنس وفا از آشفتهٔ غزل 24
1. هر که ببازار عشق آرد جنس وفا
من شومش مشتری جان دهمش دربها
عین درمان شمرد عاشق بیماری را از آشفتهٔ غزل 25
1. عین درمان شمرد عاشق بیماری را
که طلبکار تو عزت شمرد خواری را
زلف جادو بگسلاند حلقهٔ زنجیر را از آشفتهٔ غزل 26
1. زلف جادو بگسلاند حلقهٔ زنجیر را
عاقلان دیوانه‌ام کو چارهٔ تدبیر را
هر که را حرفتی و عشق بود پیشه ما از آشفتهٔ غزل 27
1. هر که را حرفتی و عشق بود پیشه ما
شیر را خانه به نی برق بود بیشه ما
ساقی بده آن جوهر یاقوت نسب را از آشفتهٔ غزل 28
1. ساقی بده آن جوهر یاقوت نسب را
مطرب بنواراست کن آن ساز طرب را
ای از شکنج زلف تو بر پای دل زنجیرها از آشفتهٔ غزل 29
1. ای از شکنج زلف تو بر پای دل زنجیرها
بگسسته تار طره‌ات عقد همه تدبیرها
مدعی پنداشتی دور از در جانان مرا از آشفتهٔ غزل 30
1. مدعی پنداشتی دور از در جانان مرا
دور شد تن لیک مانده پیش جانان جان مرا
عشق بعقل بارها کرده کارزارها از آشفتهٔ غزل 31
1. عشق بعقل بارها کرده کارزارها
کرده از او فرارها داده باو قرارها
داده دو ترک تو صلا باز سپاه ناز را از آشفتهٔ غزل 32
1. داده دو ترک تو صلا باز سپاه ناز را
تا که بخاک و خون کشد عاشق نو نیاز را
ای بلبل شوریده بکن تازه نفس را از آشفتهٔ غزل 33
1. ای بلبل شوریده بکن تازه نفس را
شکرانه که بشکسته ی امروز قفس را
خبر از حی مگر آورده کسی مجنون را از آشفتهٔ غزل 34
1. خبر از حی مگر آورده کسی مجنون را
که گشوده بره قافله جوی خون را
ای رفته و نشناخته قدر دل ما را از آشفتهٔ غزل 35
1. ای رفته و نشناخته قدر دل ما را
باز آی که مردیم زهجر تو خدا را