بیدوست پایدار نباشد از آشفتهٔ شیرازی غزل 13
1. بیدوست پایدار نباشد نشست ما
اما چه چاره چاره نیاید زدست ما
...
ای لب لعل تو روح بخش مسیحا از آشفتهٔ شیرازی غزل 14
1. ای لب لعل تو روح بخش مسیحا
پرتو رویت فروغ سینه سینا
...
چشم تو بربست از فسون بر از آشفتهٔ شیرازی غزل 15
1. چشم تو بربست از فسون بر خلق راه خواب را
زلفت پریشان می‌کند جمعیت احباب را
...
بباغ حسن که کشت این نهال از آشفتهٔ شیرازی غزل 16
1. بباغ حسن که کشت این نهال رعنا را
که دل گرفت زگل بلبلان شیدا را
...
از شوق گل رویت رفتم به از آشفتهٔ شیرازی غزل 17
1. از شوق گل رویت رفتم به گلستان‌ها
همرنگ رخت یک گل نشکفته به بستان‌ها
...
باز دامان که زداین آتش از آشفتهٔ شیرازی غزل 18
1. باز دامان که زداین آتش سودای مرا
که بود شور دگر این دل شیدای مرا
...
کمانداری که نتواند کشیدن از آشفتهٔ شیرازی غزل 19
1. کمانداری که نتواند کشیدن کس کمانش را
مرا سینه هدف گردیده تیر امتحانش را
...
دهد بباغ اگر جلوه قد دل از آشفتهٔ شیرازی غزل 20
1. دهد بباغ اگر جلوه قد دل جو را
کناره جوی شود سرو بن لب جو را
...
بگویم ار ز غم عشق داستانی از آشفتهٔ شیرازی غزل 21
1. بگویم ار ز غم عشق داستانی را
چو خویش واله و شیدا کنم جهانی را
...
گر این کرشمه بود آن نگار از آشفتهٔ شیرازی غزل 22
1. گر این کرشمه بود آن نگار ترسا را
سزد که سجده کم بعد از این کلیسا را
...
نمی‌دانم چه افغانست از آشفتهٔ شیرازی غزل 23
1. نمی‌دانم چه افغانست در گلشن هزاران را
که غیر از رنگ و بویی نیست ایام بهاران را
...