دهی دید در راه در از اسدی توسی گرشاسپ‌نامه 126
1. دهی دید در راه در دشت و راغ
بی اندازه پیرامنش کشت و باغ
سوی لشکرش پهلوان از اسدی توسی گرشاسپ‌نامه 127
1. سوی لشکرش پهلوان رفت باز
به پیکار فغفور بر کرد ساز
از آن پس نریمان از اسدی توسی گرشاسپ‌نامه 128
1. از آن پس نریمان چو شد چیره دست
پس از رزم در بزم و شادی نشست
سپهبد گزید این از اسدی توسی گرشاسپ‌نامه 129
1. سپهبد گزید این همه چار ماه
یکی نامه فرمود نزدیک شاه
ازین مژده چون آگهی از اسدی توسی گرشاسپ‌نامه 130
1. ازین مژده چون آگهی یافت شاه
بر افروخت از ماه برتر کلاه
نبشت آن گهی پاسخش از اسدی توسی گرشاسپ‌نامه 131
1. نبشت آن گهی پاسخش باز و گفت
رسید آن سخن های با مهر جفت
وز آن سو نریمان از اسدی توسی گرشاسپ‌نامه 132
1. وز آن سو نریمان چو یک مه ببود
به درگاه شه رفت شبگیر زود
پسر زاد ماهی که از اسدی توسی گرشاسپ‌نامه 133
1. پسر زاد ماهی که از چرخ مهر
ز خوبی بدو آرزو کرد مهر
چو شد پهلوان بسته از اسدی توسی گرشاسپ‌نامه 134
1. چو شد پهلوان بسته ره را کمر
قباد آن کجا کاوه بودش پدر
کنون از شه طنجه از اسدی توسی گرشاسپ‌نامه 135
1. کنون از شه طنجه و پهلوان
شنو کار کین جستن هر دوان
سپیده چو شب را به از اسدی توسی گرشاسپ‌نامه 136
1. سپیده چو شب را به بر درگرفت
شبش کرد بدرود و ره برگفت