خطابی با فلک کردم که از انوری ابیوردی مقطع 13
1. خطابی با فلک کردم که از راه جفا کشتی
شهان عالم‌آرای و جوانمردان برمک را
کرا عقل باشد زبر دست از انوری ابیوردی مقطع 14
1. کرا عقل باشد زبر دست شهوت
چرا زیردستی کند هیچ زن را
چون بهاء الدین اعز را از انوری ابیوردی مقطع 15
1. چون بهاء الدین اعز را شاخ عزت بارور شد
شکر آن نعمت به واجب کرد اله‌العالمین را
گفت با خواجه یکی روز از انوری ابیوردی مقطع 16
1. گفت با خواجه یکی روز ازین خوش مردی
خنک آنکس که زن خوب بمیرد او را
طوطی ای آنکه ز انصاف از انوری ابیوردی مقطع 17
1. طوطی ای آنکه ز انصاف تو هر نیم‌شبی
بلبل شکر به عیوق کشد زمزمه را
می‌نبینی که روزگار از انوری ابیوردی مقطع 18
1. می‌نبینی که روزگار چه کرد
به فلک برکشید دونی را
به جای بادهٔ نابم تو از انوری ابیوردی مقطع 19
1. به جای بادهٔ نابم تو سرکه دادی ناب
هلاک جان و دل خود بر آن نبود شراب
خدایگانا مهمان بنده از انوری ابیوردی مقطع 20
1. خدایگانا مهمان بنده بودستند
تنی دو دوش به سیکی و نقل و رود و شراب
ایا دقیق نظر مهتری که از انوری ابیوردی مقطع 21
1. ایا دقیق نظر مهتری که گاه سخا
توانی ار بچکانی همی از آتش آب
گفته بودی که کاه و جو از انوری ابیوردی مقطع 22
1. گفته بودی که کاه و جو بدهم
چون ندادی از آن شدم در تاب
میر حیدر ایا که خیزد از انوری ابیوردی مقطع 23
1. میر حیدر ایا که خیزد جود
از کف تو چو از شراب طرب
من و نگار من امروز هر از انوری ابیوردی مقطع 24
1. من و نگار من امروز هر دو رگ زده‌ایم
من از حرارت عشق و وی از حرارت تب