قصاید در دیوان اشعار انوری ابیوردی

1 ای قاعدهٔ تازه ز دست تو کرم را وی مرتبهٔ نو ز بنان تو قلم را

2 از سحر بنان تو وز اعجاز کف تست گر کار گذاریست قلم را و کرم را

3 تقدیم تو جاییست که از پس روی آن افلاک عنان باز کشیدند قدم را

4 دین عرب و ملک عجم از تو تمامست یارب چه کمالی تو عرب را و عجم را

1 باز این چه جوانی و جمالست جهان را وین حال که نو گشت زمین را و زمان را

2 مقدار شب از روز فزون بود بدل شد ناقص همه این را شد و زاید همه آن را

3 هم جمره برآورد فرو برده نفس را هم فاخته بگشاد فروبسته زبان را

4 در باغ چمن ضامن گل گشت ز بلبل آن روز که آوازه فکندند خزان را

1 سپهر رفعت و کوه وقار و بحر سخا بهاء دین خدا آن جهان قدر و بها

2 ابوعلی حسن آن مسند سمو و علو که آفتاب جلالست و آسمان سخا

3 به قدر واسطهٔ عقد جنبش و آرام به عدل قاعدهٔ ملک آدم و حوا

4 کشد ز کلک خطا بر رخ قضا و قدر نهد به نطق حنا بر کف صواب و خطا

1 ای داده به دست هجر ما را خود رسم چنین بود شما را

2 بر گوش نهاده‌ای سر زلف وز گوشهٔ دل نهاده ما را

3 تا کی ز دروغ راست مانند زین درد امید کی دوا را

4 هر لحظه کجی نهی دگرگون کس درندهد تن این دغا را

1 سپهر رفعت و کوه وقار و بحر سخا علاء دین که سپهریست از سنا و علا

2 خلاصهٔ همه اولاد خاندان نظام خلاصهٔ به حقیقت خلاصهٔ به سزا

3 نظام داد مقامات ملک را به سخن چنانکه کار مقیمان خاک را به سخا

4 خدایگان وزیران که در مراتب قدر برش سپهر بود چون بر سپهر سها

1 زان پس که قضا شکل دگر کرد جهان را وز خاک برون برد قدر امن و امان را

2 در بلخ چه پیری و جوانی بهم افتاد اسباب فراغت بهم افتاد جهان را

3 چون بخت جوان و خرد پیر گشادند بر منفعت خلق در دست و زبان را

4 پیوسته ثنا گفت فلک همت این را همواره دعا گفت ملک دولت آن را

1 شهر پرفتنه و پر مشغله و پر غوغاست سید و صدر جهان بار ندادست کجاست

2 دیر شد دیر که خورشید فلک روی نمود چیست امروز که خورشید زمین ناپیداست

3 بارگاهش ز بزرگان و ز اعیان پر شد او نه بر عادت خود روی نهان کرده چراست

4 دوش گفتند که رنجور ترک بود آری بار نادادنش امروز بر آن قول گواست

1 اگر محول حال جهانیان نه قضاست چرا مجاری احوال برخلاف رضاست

2 بلی قضاست به هر نیک و بد عنان‌کش خلق بدان دلیل که تدبیرهای جمله خطاست

3 هزار نقش برآرد زمانه و نبود یکی چنانکه در آیینهٔ تصور ماست

4 کسی ز چون و چرا دم همی نیارد زد که نقش بند حوادث ورای چون و چراست

1 ای ملک بهین رکن ترا کلک وزیرست کلکی که فلک قدرت و سیاره مسیرست

2 کلکیست که در نظم جهان خاصه ممالک تا عدل و ستم هست بشیرست و نذیرست

3 کلکی که بخواند به صریر آنچه نویسد وین سهل‌ترین معجز آن کلک و صریرست

4 منسوج لعابش چه نسیجست کزو ملک یکسر همه بر صورت فردوس و سعیرست

1 صدری که ازو دولت و دین جفت ثباتست آن خواجهٔ شرعست که سلطان قضاتست

2 آن عقل مجرد که وجود به کمالش هم قاعده جنبش وهم اصل ثباتست

3 از نسبت او دولت ودین هر دو حمیدند این دانم وآن ذات که داند که چه ذاتست

4 اوصافت بزرگیش چه اصلی و چه مالیست کان را همه اوصاف فلک فرع و زکاتست