بیا ای جان، بیا ای جان، از انوری ابیوردی غزل 1
1. بیا ای جان، بیا ای جان، بیا فریاد رس ما را
چو ما را یک نفس باشد، نباشی یک نفس ما را
جرمی ندارم بیش از این کز از انوری ابیوردی غزل 1
1. جرمی ندارم بیش از این کز جان وفادارم تو را
ور قصدِ آزارم کنی هرگز نیازارم تو را
ای کرده خجل بتان چین را از انوری ابیوردی غزل 3
1. ای کرده خجل بتان چین را
بازار شکسته حور عین را
ای کرده در جهان غم عشقت از انوری ابیوردی غزل 4
1. ای کرده در جهان غم عشقت سمر مرا
وی کرده دست عشق تو زیر و زبر مرا
تا بود در عشق آن دلبر گرفتاری از انوری ابیوردی غزل 5
1. تا بود در عشق آن دلبر گرفتاری مرا
کی بود ممکن که باشد خویشتن‌داری مرا
گر باز دگرباره ببینم مگر از انوری ابیوردی غزل 6
1. گر باز دگرباره ببینم مگر اورا
دارم ز سر شادی بر فرق سر او را
از دور بدیدم آن پری را از انوری ابیوردی غزل 7
1. از دور بدیدم آن پری را
آن رشک بتان آزری را
جانا به جان رسید ز عشق تو از انوری ابیوردی غزل 8
1. جانا به جان رسید ز عشق تو کار ما
دردا که نیستت خبر از روزگار ما
ای غارت عشق تو جهان‌ها از انوری ابیوردی غزل 9
1. ای غارت عشق تو جهان‌ها
بر باد غم تو خان و مان‌ها
ای از بنفشه ساخته گلبرگ از انوری ابیوردی غزل 10
1. ای از بنفشه ساخته گلبرگ را نقاب
وز شب تپانچه‌ها زده بر روی آفتاب
خه‌خه به نام ایزد آن روی از انوری ابیوردی غزل 11
1. خه‌خه به نام ایزد آن روی کیست یارب
آن سحر چشم و آن رخ آن زلف و خال و آن لب
خه از کجات پرسم چونست از انوری ابیوردی غزل 12
1. خه از کجات پرسم چونست روزگارت
ما را دو دیده باری خون شد در انتظارت