قصاید در دیوان اشعار اهلی شیرازی

1 ما بیکسیم و معرکه خونخوار یا علی ما را به لطف خویش نگهدار یا علی

2 از گنجهای لطف تو یا بوالحسن مدد وز اژدهای قهر تو زنهار یا علی

3 عالم فرو برد چو گشاید بگاه قهر سیمرغ ذوالفقار تو منقار یا علی

4 فریاد رس که سیل بلا در رهست و ما در خواب غفلتیم و تو بیدار یا علی

1 ای بعلم و فضیلت ارزانی علم اول معلم ثانی

2 میر سید شریف ایکه به توست فخر سید شریف جرجانی

3 جذبه آفتاب حکمت تو ذره جمع آرد از پریشانی

4 هر چه فردا بروی روز افتد توهم امروز یک بیک دانی

1 هر موی ابرویت مه عیدست ای پری شوخی تو کز هزار مه عید دل بری

2 از خوی نازک تو که بیند بماه عید گر بر جبین زتندی خوچین برآوری

3 ما را چکار بامه عیدست و دیدنش گر سوی ما بگوشه ابرو تو بنگری

4 ای عید عاشقان لبت از خنده بر گشا نزدیک مردنم چو تو از دور بگذری

1 بر رخ کمند زلف معنبر نهاده یی این دام فتنه چیست که دیگر نهاده یی

2 لب را گزیده یی و ازین شیوه ملیح داغی غریب بر دل شکر نهاده یی

3 در سنگ سیم باشد و در نافه مشک لیک تو شوخ رسم غیر، مکرر نهاده یی

4 در مشک نافه از گره زلف بسته یی در سیم سنگی از دل کافر نهاده یی

1 ای جگر گوشه که پاک آمدی و پاک شدی چشم من بودی و از چشم بدان خاک شدی

2 بود پرواز بلندت هوس ایمرغ بهشت عالم خاک بهشتی و بر افلاک شدی

3 دلت از تلخی ز هر غم ایام گرفت به شفا خانه غیب از پی تریاک شدی

4 ساحت کوی فنا معرکه شیران است طفل بودی و درین معرکه بی باک شدی

1 جز از تو قبله من گر بود بزیبایی خدایرا نپرستیده ام به یکتایی

2 گذشت عمر بامید وصل ومیدانم که عمر باز نیاید مگر تو باز آیی

3 چنانکه جامه دران بیتو میکشم خود را مگر کفن شودم رشته شکیبایی

4 خوش آنکه همچو بهشت آییم شبی در خواب دری ز عالم غیبم بروی بگشایی