ابیات پراکندهٔ نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران ابوسعید ابوالخیر

1 مرد باید که جگر سوخته چندان بودا نه همانا که چنین مرد فراوان بودا

1 دریغم آید خواندن گزاف وار دو نام بزرگوار دو نام از گزاف خواندن عام

2 یکی که خوبان را یکسره نکو خوانند دگر که عاشق گویند عاشقان را نام

3 دریغم آید چون مر ترا نکو خوانند دریغم آید چون بر رهیت عاشق نام

1 نی نی ز ختن باد چنان خوش نوزد هیچ کان باد همی از بر معشوق من آید

2 هر شب نگرانم به یمن تا تو بر آیی زیرا که سهیلی و سهیل از یمن آید

3 کوشم که بپوشم صنما نام تو از خلق تا نام تو کم در دهن انجمن آید

4 با هر که سخن گویم اگر خواهم و گر نی اول سخنم نام تو اندر دهن آید

1 بزیر قبهٔ تقدیس مست مستانند که هر چه هست همه صورت خدا دانند

1 همه جمال تو بینم چو دیده باز کنم همه تنم دل گردد که با تو راز کنم

2 حرام دارم با دیگران سخن گفتن کجا حدیث تو آمد سخن دراز کنم

1 تعویذ گشت خوی بدان روی خوب را ورنه به چشم بد بخورندیش مردمان

1 حق تعالی که مالک الملکست لیس فی الملک غیره مالک

2 برساند به یکدگر ما را انه قادر علی ذلک

1 مدتی هست که ما از خم وحدت مستیم شیشهٔ کثرت این طایفه را بشکستیم

2 اینکه گویند فنا هست غلط میگویند تا خدا هست درین معرکه ما هم هستیم

1 امروز به هر حالی بغداد بخاراست کجا میر خراسانست پیروزی آنجاست

1 گرفت خواهم زلفین عنبرین ترا به بوسه نقش کنم برگ یاسمین ترا

2 هر آن زمین که تو یک ره برو قدم بنهی هزار سجده برم خاک آن زمین ترا

3 هزار بوسه دهم بر سخای نامهٔ تو اگر ببینم بر مهر او نگین ترا

4 به تیغ هندی گو دست من جدا بکنند اگر بگیرم روزی من آستین ترا