پرسیدم ازو واسطهٔ از ابوسعید ابوالخیر رباعی 13
1. پرسیدم ازو واسطهٔ هجران را
گفتا سببی هست بگویم آن را
از زهد اگر مدد دهی از ابوسعید ابوالخیر رباعی 14
1. از زهد اگر مدد دهی ایمان را
مرتاض کنی به ترک دینی جان را
تسبیح ملک را و صفا از ابوسعید ابوالخیر رباعی 15
1. تسبیح ملک را و صفا رضوان را
دوزخ بد را بهشت مر نیکان را
ای دوست دوا فرست از ابوسعید ابوالخیر رباعی 16
1. ای دوست دوا فرست بیماران را
روزی ده جن و انس و هم یاران را
دی شانه زد آن ماه از ابوسعید ابوالخیر رباعی 17
1. دی شانه زد آن ماه خم گیسو را
بر چهره نهاد زلف عنبر بو را
در کعبه اگر دل سوی از ابوسعید ابوالخیر رباعی 18
1. در کعبه اگر دل سوی غیرست ترا
طاعت همه فسق و کعبه دیرست ترا
تا درد رسید چشم از ابوسعید ابوالخیر رباعی 19
1. تا درد رسید چشم خونخوار ترا
خواهم که کشد جان من آزار ترا
در دیده به جای خواب از ابوسعید ابوالخیر رباعی 20
1. در دیده به جای خواب آب است مرا
زیرا که به دیدنت شتاب است مرا
آن رشته که قوت روانست از ابوسعید ابوالخیر رباعی 21
1. آن رشته که قوت روانست مرا
آرامش جان ناتوانست مرا
یا رب ز کرم دری برویم از ابوسعید ابوالخیر رباعی 22
1. یا رب ز کرم دری برویم بگشا
راهی که درو نجات باشد بنما
ای دلبر ما مباش از ابوسعید ابوالخیر رباعی 23
1. ای دلبر ما مباش بی دل بر ما
یک دلبر ما به که دو صد دل بر ما
آن عشق که هست جزء از ابوسعید ابوالخیر رباعی 24
1. آن عشق که هست جزء لاینفک ما
حاشا که شود به عقل ما مدرک ما