ای گرامی دخت سالار امم از صامت بروجردی قصیده 1
1. ای گرامی دخت سالار امم
لوح محفوظ خدای ذوالنعم
که خفته اندرین قالب از صامت بروجردی قصیده 2
1. که خفته اندرین قالب که باشد اندرین ماوی
که گه خواند سوی دینم گهی راند سوی دنیا
دلا تا چند جویی عزت و اقبال از صامت بروجردی قصیده 3
1. دلا تا چند جویی عزت و اقبال دوران را
پی تعبیر تن پامال محنتکرده جان را
خانه سحر آفرین باز پی از صامت بروجردی قصیده 4
1. خانه سحر آفرین باز پی فتح باب
کرد موشح ورق ساخت مزین کتاب
از مهر علی بر دل هر کس اثری از صامت بروجردی قصیده 5
1. از مهر علی بر دل هر کس اثری نیست
در نزد خدا طاعت او را ثمری نیست
عمر در منقبت حیدر کرار از صامت بروجردی قصیده 6
1. عمر در منقبت حیدر کرار گذاشت
حبذا زندگی من که در این کار گذشت
چو اندر باختر اورنک حشمت از صامت بروجردی قصیده 7
1. چو اندر باختر اورنک حشمت مهر خاور زد
سوی ظلمات شب گفتی، مگر ماوی سکندر کرد
ز سست عهدی بی‌جا جهان از صامت بروجردی قصیده 8
1. ز سست عهدی بی‌جا جهان کون و فساد
بود همیشه به طغیان و ابتلا معتاد
هر که را فیض ازل از بخت از صامت بروجردی قصیده 9
1. هر که را فیض ازل از بخت برخوردار کرد
جای در ظل لوای حیدر کرار کرد
روز ایجاد که حق خلقت از صامت بروجردی قصیده 10
1. روز ایجاد که حق خلقت دنیا می‌کرد
در پس پرده علی بود تماشا می‌کرد
خوش آن مریض که بر دردوی از صامت بروجردی قصیده 11
1. خوش آن مریض که بر دردوی دوا برسد
به دولت ابد از قرب کبریا برسد
شهی که محض وجودش بنای از صامت بروجردی قصیده 12
1. شهی که محض وجودش بنای عالم شد
ز حکم اوست که بنیان شرع محکم شد