قصاید صامت بروجردی

1 خانه سحر آفرین باز پی فتح باب کرد موشح ورق ساخت مزین کتاب

2 مدح حبیب خدا منقبت مصطفی گفت بر مرد و زن خواند بر شیخ و شاب

3 هادی منهاج عقل رهرو معراج عشق سرور امی لقب سید ختمی مآب

4 مکرمتش از ازل واسطه باد و نار تربیتش تا ابد رابطه خاک و آب

1 یا علی افتاد از نوبر سرم سودای تو شد مصور باز در دل صورت زیبای او

2 با خیابان جنان بس فرقها دارد دلم کاندر آن طوبی بود در این قدر عنای تو

3 می‌شود نفی لیاقت سد راه دیدگان ورنه می‌گفتم که می‌باشد به چشمم پای تو

4 بود بر روی تراب ای بوتراب اما نبود چون سر بال ملک پای فلک پویای تو

1 پس بدل شبها فروزم شعله از اد وصال شد شبستان ضمیرم روشن از شمع خیال

2 رده فانوس طبعم شد بر پروانه‌ها فکر بکرم بسکه همچون شمع دارم اشتغال

3 پس به گردون تیر آهم زد شبیخون نی عجیب چون شهاب از سیر طاهر را بسوزد پر و بال

4 نی نی از تنگی سینه راه آهم بسته شد یوسف غم راست زین زندان برون رفتن محال

1 نوبهار است و رسد بر شامه از گلشن شمیم گشته اموات نبات احیا ز تاثیر نسیم

2 قامت گیتی ز نو تشریف یحیی‌الارض یافت همچنان از روح یابد زندگی عظم رمیم

3 گشت قمری را به شاخ سرو در بستان مقام عندلیب آمد به گلشن گشت در گلشن مقیم

4 مقری بلبل قرائت کرد از اوراق گل از پی نعت محمد(ص) آیه خلق عظیم

1 باید ای خامه بپرداخت ز نو دفتر دیگر تا بسر بر نهم از مدح علی افسر دیگر

2 حجت بالغه ایزد منان که بکبهان نیست اثنی عشری را به جز او سرور دیگر

3 اذن واعیه حق وصی احمد مکی که نبدختم رسل را به جز او یاور دیگر

4 شوهر دختر پیغمبر خاتم که به عالم بهر این زوجه و آن زوج نبد همسر دیگر

1 شادی و غم باز توام در جهان برپاستی چیست این شادی که سوک غم از برپاستی

2 شش جهت خندان و گریان نه فلک محزون و شاد رنج و راحت آشکار از اسفل و اعلاستی

3 این بهار شادمانی از خزان دارد نشان آب و آتش جمع پنداری به هم یک جاستی

4 در تفکر هر چه عاقل اندرین صحرا بود در تحریر هر چه مجنون اندرین بیداستی

1 خواهی اگر مس تن خود کیمیا کنی غواص وار دریم دریا شنا کنی

2 باید علی الدوام به گلزار زندگی چون عندلیب منقبت مرتضی کنی

3 صغرای این مقدمه شد چیده دررالست تکلیف این نتیجه تو باید ادا کنی

4 کبرای وی به عالم امکان کند بروز گر غوص در معانی قالوا بلی کنی

1 ای سروری که مدح سرایی برای تو کرده به آیه آیه قرآن خدای تو

2 باشد معین دفتر آزادی سقر روز حساب دفتر مدح و ثنای تو

3 کار نبی ز مهر نبوت گرفت سر از دست قدرت تو و از نقش پای تو

4 تا روز رستخیز نخواهد شدن تمام توصیف زور و پنجه خیبر گشای تو

1 چند ز شهوت زنی به پیکر آذر سوزی از این آتش مکرر پیکر

2 هستی روان بگرد حشمت پویان گیری شبها عروس غفلت در بر

3 گاه در این وسوسه که باشی سلطان گاه در این روزها که گیری کشور

4 داشت اگر زندگی ثبات نبی را «انک میت» نمی‌سرودی داور

1 تو را چون جمع شد امروز اسباب توانایی چرا غافل از اوضاع پریشانی فردایی

2 جهان و استراحت صحبت سنگ و سبو باشد چرا بر شیشه عفلت فکندن سنگ دانایی

3 جهان چو خانه زنبور پرنیشست و نوش وی تو گویی معدن قندست یادکان حلوایی

4 به غر قاب فنا افتاده و بازیچه پنداری به گرداب هلاکت اندرو گرم تماشایی