امشب شده دلبری دچارم از سلیم تهرانی قطعه 36
1. امشب شده دلبری دچارم
کز وی به اجل مرا پناه است
چشم بد دور، خواجه را پسری از سلیم تهرانی قطعه 37
1. چشم بد دور، خواجه را پسری ست
که همه زیرکی و ادراک است
هست کارم به مجلسی که درو از سلیم تهرانی قطعه 38
1. هست کارم به مجلسی که درو
حرف با لب چو خنده بیگانه ست
کاتبی دارم که چون بر دست از سلیم تهرانی قطعه 39
1. کاتبی دارم که چون بر دست گیرد خامه را
هر سخن را دخل بیجایی کند موی دماغ
ای آن که به مدح تو ز من آنچه از سلیم تهرانی قطعه 40
1. ای آن که به مدح تو ز من آنچه سزا بود
راضی نشدم تا همه را ذکر نکردم
کار با جمعی مرا افتاده از سلیم تهرانی قطعه 41
1. کار با جمعی مرا افتاده در بحث سخن
بی سر و پا جمله همچون ساکنان بادیه
سلیم اعدای تو حیوان چندند از سلیم تهرانی قطعه 42
1. سلیم اعدای تو حیوان چندند
به ایشان ترک هر بیش و کمی کن
صاحب مال و جاه را ز جهان از سلیم تهرانی قطعه 43
1. صاحب مال و جاه را ز جهان
آفتی نیست تا بود زنده
هرچند که تاجریم ای غیر از سلیم تهرانی قطعه 44
1. هرچند که تاجریم ای غیر
ما هر دو درین فسرده بازار
خواجه از بس ممسک و رذل از سلیم تهرانی قطعه 45
1. خواجه از بس ممسک و رذل و خسیس افتاده است
گر شکست عمر بیند، از شکست نان به است
شب خرد دید سربرهنه مرا از سلیم تهرانی قطعه 46
1. شب خرد دید سربرهنه مرا
گفت ای از تو پشت معنی راست
صاحبا! مقصود صاحب دولتان از سلیم تهرانی قطعه 47
1. صاحبا! مقصود صاحب دولتان از پرده دار
غیر ازین نبود که او مانع شود بیگانه را