درین دریا که از آشوب طوفان از سلیم تهرانی قطعه 24
1. درین دریا که از آشوب طوفان
نرفته موجش از گرداب بیرون
ای سحاب حدیقه ی احسان از سلیم تهرانی قطعه 25
1. ای سحاب حدیقه ی احسان
از تو در خوشاب می خواهم
امینا طوطی بلبل ترانه از سلیم تهرانی قطعه 26
1. امینا طوطی بلبل ترانه
که باشد بر زبان ها گفتگویش
خواجه بشنو حدیث راست از سلیم تهرانی قطعه 27
1. خواجه بشنو حدیث راست ز من
هست مستوره ای ترا به حرم
ای که خورشید چو آیینه از سلیم تهرانی قطعه 28
1. ای که خورشید چو آیینه ز خجلت رو ساخت
خامه چون پرده گشا گشت خیالات ترا
هرچه شاهان عصر ما دیدند از سلیم تهرانی قطعه 29
1. هرچه شاهان عصر ما دیدند
جانب مخزنش روانه کنند
هر که نخل بلند طبع مرا از سلیم تهرانی قطعه 30
1. هر که نخل بلند طبع مرا
دید، از اقتضای طالع پست،
چو سامان عشرت مهیا شود از سلیم تهرانی قطعه 31
1. چو سامان عشرت مهیا شود
شراب آن زمان گر بنوشی رواست
چو سرنوشت کسی گشت در جهان از سلیم تهرانی قطعه 32
1. چو سرنوشت کسی گشت در جهان کاری
علاج نیست بجز رفتن از پی آنش
در مجلس وصل یار ای دل از سلیم تهرانی قطعه 33
1. در مجلس وصل یار ای دل
تا کی گویی ره سخن نیست
ای گلبن باغ حسن، آخر از سلیم تهرانی قطعه 34
1. ای گلبن باغ حسن، آخر
گل ها ز برای خود گشادی
با هرکه نشنید نفسی، خواجه از سلیم تهرانی قطعه 35
1. با هرکه نشنید نفسی، خواجه حسن را
از گاو و ز گوساله ی خود، گفت و شنید است