ای کاش زخم سینه ی ما واکند از سلیم تهرانی غزل 932
1. ای کاش زخم سینه ی ما واکند کسی
شاید ترحمی به دل ما کند کسی
...
خوش بود گر ز سر هر هوسی برخیزی از سلیم تهرانی غزل 933
1. خوش بود گر ز سر هر هوسی برخیزی
زین گلستان به سراغ قفسی برخیزی
...
دلم را این چمن زندان دلگیر از سلیم تهرانی غزل 934
1. دلم را این چمن زندان دلگیر است پنداری
صدای بلبلان، آواز زنجیر است پنداری
...
به روی جوهر ذاتی چه پرده از سلیم تهرانی غزل 935
1. به روی جوهر ذاتی چه پرده می پوشی
چو هست حرف بلندت، مگو به سر گوشی
...
دلم چون لاله افروزد ز داغی از سلیم تهرانی غزل 936
1. دلم چون لاله افروزد ز داغی
شود روشن، چراغی از چراغی
...
در کوی عشق نیست ز اهل وفا از سلیم تهرانی غزل 937
1. در کوی عشق نیست ز اهل وفا کسی
هرگز نمی شود به کسی آشنا کسی
...
آهم به درون دل ز تنگی از سلیم تهرانی غزل 938
1. آهم به درون دل ز تنگی
پیچیده به هم، چو موی زنگی
...
چیست دانی داغ دل، جام شراب از سلیم تهرانی غزل 939
1. چیست دانی داغ دل، جام شراب زندگی
عشق عالم‌سوز، تیغ آفتاب زندگی
...
صورت پذیر نیست ز ما کار از سلیم تهرانی غزل 940
1. صورت پذیر نیست ز ما کار زندگی
باشیم چند صورت دیوار زندگی؟
...
تو آن گلی که ز چشم و دلم چمن از سلیم تهرانی غزل 941
1. تو آن گلی که ز چشم و دلم چمن داری
ز آب و آینه، چون عکس، پیرهن داری
...
ساقی ار خواهی کنی احباب از سلیم تهرانی غزل 942
1. ساقی ار خواهی کنی احباب را گردآوری
همچو ساغر کن شراب ناب را گردآوری
...
کاسه ی ما ز سفال است، خوش از سلیم تهرانی غزل 943
1. کاسه ی ما ز سفال است، خوش این مسکینی
پنجه ی ما نبود شانه ی موی چینی
...