مزن به خون من ای پر عتاب، از سلیم تهرانی غزل 13
1. مزن به خون من ای پر عتاب، استغنا
که می پرست نزد بر شراب، استغنا
...
پیری نشد خزان گل شاخسار از سلیم تهرانی غزل 14
1. پیری نشد خزان گل شاخسار ما
موی سفید ماست چو عنبر بهار ما
...
محبت از دل ما شُسته نقش کینه‌خواهی از سلیم تهرانی غزل 15
1. محبت از دل ما شُسته نقش کینه‌خواهی را
زیارت می‌کند چون کعبه برق ما سیاهی را
...
در آشوب جهان، کشتی پر از از سلیم تهرانی غزل 16
1. در آشوب جهان، کشتی پر از صهباست مستان را
دریغا نوح کو، تا بنگرد سامان طوفان را
...
یک شب از بخت زبون شمعی نشد از سلیم تهرانی غزل 17
1. یک شب از بخت زبون شمعی نشد هم‌دوش ما
برنخیزد صبح جز خمیازه از آغوش ما
...
ای خامه حرف زن که پس از ما از سلیم تهرانی غزل 18
1. ای خامه حرف زن که پس از ما کلام ما
شاید به اهل راز رساند سلام ما
...
تجلی بر نمی تابی، ز بی تابی از سلیم تهرانی غزل 19
1. تجلی بر نمی تابی، ز بی تابی چه سود اینجا
که موسی هم تمنا کرد و خود را آزمود اینجا
...
حریم بزم عشق است این، چرایی از سلیم تهرانی غزل 20
1. حریم بزم عشق است این، چرایی ناامید اینجا؟
بود شمع و چراغ کشته را اجر شهید اینجا
...
هر که از فرقه ی ما نیست، لئیم از سلیم تهرانی غزل 21
1. هر که از فرقه ی ما نیست، لئیم است اینجا
کوی عشق است، که محتاج کریم است اینجا؟
...
نمی کشد به چمن، طبع پرغرور از سلیم تهرانی غزل 22
1. نمی کشد به چمن، طبع پرغرور مرا
شراب می کشد آنجا گهی به زور مرا
...
چو ماه شعشعه ی ماست برق خرمن از سلیم تهرانی غزل 23
1. چو ماه شعشعه ی ماست برق خرمن ما
چو خوشه هیکل عمر است داس گردن ما
...
فغان که سوخت جهان بهانه از سلیم تهرانی غزل 24
1. فغان که سوخت جهان بهانه گیر مرا
چو صبح کرد به فصل شباب، پیر مرا
...