قصاید در دیوان اشعار صفای اصفهانی

1 ایدل ار خواهی بسر آهنگ افسر داشتن کشور تجرید را باید مسخر داشتن

2 در طریق اهل معنی سلطنت را شرط نیست با وجود کشور تجرید کشور داشتن

3 ننگ زیور دار ایدل زیور ار خواهی که هست زیور اهل حقیقت ننگ زیور داشتن

4 نا قلندر باشد آن رهرو که در طی طریق پای بند او شود موی قلندر داشتن

1 مرد که بر کند دل ز صحبت نادان بر خرد افزاید و بکاهد نقصان

2 اندک اندک شود مصاحب دانا مرد که بر کند دل ز صحبت نادان

3 حکمت لقمان طلب ز مکرمت پیر پیر شوی ای پسر ز حکمت لقمان

4 شاد روی از سواد اعظم کامل در ده جاهل مرو که گردی پژمان

1 از پی تشکیل حل ز عقد خراسان حل مشاکل کنم بطرزی آسان

2 آسان گویم که گر بگویم مشکل یکسر مشکل شود حدیث خراسان

3 مشرق خورشید آسمان حقیقت اینک در زیر ابر ظلمست پنهان

4 عالم او مرتشی ایالت او پست مجمع اوباش جمع و ملک پریشان

1 آمد دم سپید دم آن ماه لشکری تابنده تر بروی ز خورشید خاوری

2 زان پیشتر که سر زند از مشرق آفتاب تابید در سراچه من ماه و مشتری

3 از سیم خام ساخته سروی سپید فام بالای سرو مشک تر و لاله طری

4 سوسن نچیده بودم از شاخ نارون سنبل ندیده بودم از مشک تاتری