قصاید در دیوان اشعار صفای اصفهانی

1 وحدت جمعم نه لامکان نه مکانم برتر ازین هر دوام نه این و نه آنم

2 رسته ام از این مکان و کون و مرکب فرد بسیطم محیط کون و مکانم

3 کی نهم اندر قفای کام جهان گام منکه سرا پای صد هزار جهانم

4 پیشتر از آنکه طور زاید و موسی بر گله عقل و نفس و وهم شبانم

1 ای آتش عشق ای دل نوانم ای آفت جسم ای بلای جانم

2 از دست تو با جان دردمندم درشست تو با جان ناتوانم

3 ای شعله بی دود مشعل دل دود از تو برآمد زد و دمانم

4 ای آتش کانون سینه من از پوست رسیدی باستخوانم

1 مراست عمری چون آفتاب بر لب بام تو راست رویی چونان به سرو ماه تمام

2 بیا که شامم با روی توست روز سپید که بی تو روز سپیدم بود معاینه شام

3 فرشته همپر مرغ دل فریفته ئیست که چون تو سروی دارد بخانه کبک خرام

4 بهشت خلوت آن خواجه ئیست کز فر بخت نشسته بر سر تختست پهلوی تو غلام

1 ای دل ار آگهی از مسلک صاحب نظران عقل سد ره عشقست مکن تکیه بران

2 بی خبر پای منه ایدل بیدانش وهوش خبر ار خواهی در دستگه بی خبران

3 عقل در سیر حقیقت نبود محرم راز تو که پائی چه خبر داری از سر سران

4 باده عشق بکش بار گران راه دراز اشتر مست نیندیشد از بار گران

1 ای مشک تو در چین و در شکن آشوب ختا فتنه ختن

2 ای عود تو بر آفتاب دود ای دود تو بر ماه پیرهن

3 زلفست بران روی همچو ماه یا لخلخه عود بر سمن

4 با دسته ئی از سنبل سیاه رستست ز باغ بهار من

1 بیان حکمت الصوم لیست سر سخن سپس که روزه مریم گرفته بودم من

2 کسیکه روزه مریم گرفت کرد افطار ز خوان دولت دیدار دل بوجه حسن

3 کدام دل نه همان مضغه صنوبر فام که سخت تر بود از سنگ در سراچه تن

4 بل آن لطیفه روحانی بلند مکان عیان بصورت انسان و سیرت روشن

1 باید ار میخواهی ایدل همدم جانان شدن تن رها کردن بکلی پای تا سر جان شدن

2 گوهر مقصود اگر جوئی ز عمان وجود باید از این قطره رستن غرقه عمان شدن

3 ای گدایانی که شاهان نام دارید از گزاف روی در اقلیم فقر آوردن و سلطان شدن

4 ایدل ار خواهی نکوبد بر سرت پتک فراق پیش خایسک طلب بایست چون سندان شدن

1 مرد که بر کند دل ز صحبت نادان بر خرد افزاید و بکاهد نقصان

2 اندک اندک شود مصاحب دانا مرد که بر کند دل ز صحبت نادان

3 حکمت لقمان طلب ز مکرمت پیر پیر شوی ای پسر ز حکمت لقمان

4 شاد روی از سواد اعظم کامل در ده جاهل مرو که گردی پژمان

1 ایدل ار خواهی بسر آهنگ افسر داشتن کشور تجرید را باید مسخر داشتن

2 در طریق اهل معنی سلطنت را شرط نیست با وجود کشور تجرید کشور داشتن

3 ننگ زیور دار ایدل زیور ار خواهی که هست زیور اهل حقیقت ننگ زیور داشتن

4 نا قلندر باشد آن رهرو که در طی طریق پای بند او شود موی قلندر داشتن

1 ایکه خواهی در ولایت شهر یاری داشتن در طریق فقر باید خاکساری داشتن

2 خاکسار فقر شو تا شهریار جان شوی ایکه خواهی در ولایت شهریاری داشتن

3 اسب تن پی کن که نتوان یافت پایان طریق ای رفیق از استر و اسب سواری داشتن

4 آن گل بی خار در گلزار دل مپسند لیک دیده ئی بایست چون ابر بهاری داشتن