زلف به شانه زنی و طره فشانی از ادیب صابر قصیده 93
1. زلف به شانه زنی و طره فشانی
بس بود این فتنه را دلیل و نشانی
...
تنم به مهر اسیر است و دل به از ادیب صابر قصیده 94
1. تنم به مهر اسیر است و دل به عشق فدی
همه به گوش من آید زلفظ عشق ندی
...
گر صد یک از جمال تو در مشتریستی از ادیب صابر قصیده 95
1. گر صد یک از جمال تو در مشتریستی
او را زیک جمال تو صد مشتریستی
...
زهی زقد و رخت سرو و لاله را از ادیب صابر قصیده 96
1. زهی زقد و رخت سرو و لاله را خجلی
به سرو عقل ربایی به لاله دل گسلی
...
گر دل و دلبر مرا دایم به فرمان از ادیب صابر قصیده 97
1. گر دل و دلبر مرا دایم به فرمان باشدی
درد عشقم را از او صد گونه درمان باشدی
...
ای به قامت چو سرو بستانی از ادیب صابر قصیده 98
1. ای به قامت چو سرو بستانی
قیمت حسن خویش می دانی
...
کرا نیست دل در کف دلبری از ادیب صابر قصیده 99
1. کرا نیست دل در کف دلبری
نیابد به کام دل از دل، ری
...
روزگار نوبهار آید همی از ادیب صابر قصیده 100
1. روزگار نوبهار آید همی
غمگنان را غمگسار آید همی
...
مرا دلی است که دعوی کند از ادیب صابر قصیده 101
1. مرا دلی است که دعوی کند به عشق همی
چه دل بود که ندارد به عاشقی دعوی
...
ربوده ای زمن ای گل لباس از ادیب صابر قصیده 102
1. ربوده ای زمن ای گل لباس برنایی
تویی که جز دل و جان عزیز نربایی
...