خواهنده مغربی در صف بزّازان از سعدی شیرازی گلستان 1
1. خواهنده مغربی در صف بزّازان حلب می‌گفت: ای خداوندان نعمت، اگر شما را انصاف بودی و ما را قناعت، رسم سؤال از جهان برخاستی.
دو امیرزاده در مصر بودند. از سعدی شیرازی گلستان 2
1. دو امیرزاده در مصر بودند. یکی علم آموخت و دیگر مال اندوخت. عاقبة الاَمر آن یکی علاّمه عصر گشت و این یکی عزیز مصر شد.
درویشی را شنیدم که در از سعدی شیرازی گلستان 3
1. درویشی را شنیدم که در آتش فاقه می‌سوخت و رقعه بر خرقه همی‌دوخت و تسکین خاطر مسکین را همی‌گفت:
یکی از ملوک عجم طبیبی از سعدی شیرازی گلستان 4
1. یکی از ملوک عجم طبیبی حاذق به خدمت مصطفی صلی الله علیه و سلم فرستاد.
در سیرت اردشیر بابکان از سعدی شیرازی گلستان 5
1. در سیرت اردشیر بابکان آمده است که حکیم عرب را پرسید که: روزی چه مایه طعام باید خوردن؟
دو درویش خراسانی ملازم از سعدی شیرازی گلستان 6
1. دو درویش خراسانی ملازم صحبت یکدیگر سفر کردندی. یکی ضعیف بود که هر بدو شب افطار کردی و دیگر قوی که روزی سه بار خوردی.
یکی از حکما پسر را نهی از سعدی شیرازی گلستان 7
1. یکی از حکما پسر را نهی همی‌کرد از بسیار خوردن که سیری مردم را رنجور کند.
بقالی را درمی چند بر صوفیان از سعدی شیرازی گلستان 8
1. بقالی را درمی چند بر صوفیان گرد آمده بود در واسط.
جوانمردی را در جنگ تاتار از سعدی شیرازی گلستان 9
1. جوانمردی را در جنگ تاتار جراحتی هول رسید.
یکی از علما خورندهٔ از سعدی شیرازی گلستان 10
1. یکی از علما خورندهٔ بسیار داشت و کفاف اندک. یکی را از بزرگان که در او معتقد بود بگفت. روی از توقع او در هم کشید و تعرّض سؤال از اهل ادب در نظرش قبیح آمد.
درویشی را ضرورتی پیش از سعدی شیرازی گلستان 11
1. درویشی را ضرورتی پیش آمد.