دست و پا بریده‌ای هزارپایی از سعدی شیرازی گلستان 24
1. دست و پا بریده‌ای هزارپایی بکشت. صاحبدلی بر او گذر کرد و گفت: سبحان الله! با هزار پای که داشت چون اجلش فرا رسید از بی دست و پایی گریختن نتوانست.
ابلهی را دیدم سمین، از سعدی شیرازی گلستان 25
1. ابلهی را دیدم سمین، خلعتی ثمین در بر و مرکبی تازی در زیر و قصبی مصری بر سر.
دزدی گدایی را گفت: شرم از سعدی شیرازی گلستان 26
1. دزدی گدایی را گفت: شرم نداری که دست از برای جوی سیم پیش هر لئیم دراز میکنی؟
مشتزنی را حکایت کنند از سعدی شیرازی گلستان 27
1. مشتزنی را حکایت کنند که از دهر مخالف به فغان آمده و حلق فراخ از دست تنگ به جان رسیده شکایت پیش پدر برد و اجازت خواست که: عزم سفر دارم، مگر به قوت بازو دامن کامی فرا چنگ آرم.
درویشی را شنیدم که به از سعدی شیرازی گلستان 28
1. درویشی را شنیدم که به غاری در نشسته بود و در به روی از جهانیان بسته و ملوک و اغنیا را در چشم همت او شوکت و هیبت نمانده.