دوام دولت اندر حق شناسیست از سعدی مثنوی 37
1. دوام دولت اندر حق شناسیست
زوال نعمت اندر ناسپاسی است
کتاب از دست دادن سست راییست از سعدی مثنوی 38
1. کتاب از دست دادن سست راییست
که اغلب خوی مردم بیوفاییست
الا تا ننگری در روی نیکو از سعدی مثنوی 39
1. الا تا ننگری در روی نیکو
که آن جسمست و جانش خوی نیکو
جوان سخت رو در راه باید از سعدی مثنوی 40
1. جوان سخت رو در راه باید
که با پیران بی‌قوت بپاید
الا گر بختمند و هوشیاری از سعدی مثنوی 41
1. الا گر بختمند و هوشیاری
به قول هوشمندان گوش داری
هر که آمد بر خدای قبول از سعدی مثنوی 42
1. هر که آمد بر خدای قبول
نکند هیچش از خدا مشغول
به حال نیک و بد راضی شو ای مرد از سعدی مثنوی 43
1. به حال نیک و بد راضی شو ای مرد
که نتوان طالع بد را نکو کرد
بکوش امروز تا گندم بپاشی از سعدی مثنوی 44
1. بکوش امروز تا گندم بپاشی
که فردا بر جوی قادر نباشی
ای خداوندان طاق و طمطراق از سعدی مثنوی 45
1. ای خداوندان طاق و طمطراق
صحبت دنیا نمی‌ارزد فراق
به یک سال در جادویی ارمنی از سعدی مثنوی 46
1. به یک سال در جادویی ارمنی
میان دو شخص افکند دشمنی