قطعات در دیوان اشعار سعدی شیرازی

1 صبر بر قسمت خدا کردن به که حاجت به ناسزا بردن

2 تشنه بر خاک گرم مردن به کاب سقای بی‌صفا خوردن

1 زمان ضایع مکن در علم صورت مگر چندان که در معنی بری راه

2 چو معنی یافتی صورت رها کن که این تخمست و آنها سر به سر کاه

3 اگر بقراط جولاهی نداند نیفزاید برو بر قدر جولاه

1 اگر ممالک روی زمین به دست آری وز آسمان بربایی کلاه جباری

2 وگر خزاین قارون و ملک جم داری نیرزد آنکه وجودی ز خود بیازاری

1 هان ای نهاده تیر جفا در کمان حکم اندیشه کن ز ناوک دلدوز در کمین

2 گر تیر تو ز جوشن فولاد بگذرد پیکان آه بگذرد از کوه آهنین

1 چنان زندگانی کن ای نیکرای به وقتی که اقبال دادت خدای

2 که خایند از بهرت انگشت دست گرت بر زمین آید انگشت پای

1 غماز را به حضرت سلطان که راه داد؟ همصحبت تو همچو تو باید هنروری

2 امروز اگر نکوهش من کرد پیش تو فردا نکوهش تو کند پیش دیگری

1 ضمیر مصلحت اندیش هر چه پیش آید به تجربت بزند بر محک دانایی

2 اگر چه رای تو در کارها بلند بود بود بلندتر از رای هر کسی رایی

1 جامع هفت چیز در یک روز عجبست ار نمیرد آن دابه

2 سیر بریان و جوز و ماهی و ماست تخم مرغ و جماع و گرمابه

1 خواستم تا زحلی گویمت از روی قیاس بازگویم نه که صدباره ازو نحس تری

2 ملخ از تخم تو چیزی نتواند که خورد ترسم از گرسنگی تخم ملخ را بخوری

1 نه نیکان را بد افتادست هرگز نه بدکردار را فرجام نیکو

2 بدان رفتند و نیکان هم نماندند چه ماند؟ نام زشت و نام نیکو