ابیات به جا مانده از مثنوی بحر خفیف در مثنوی‌ها رودکی سمرقندی

1 ریش و سبلت همی خضاب کنی خویشتن را همی عذاب کنی

1 گاو مسکین ز کید دمنه چه دید؟ وز بد زاغ بوم را چه رسید؟

1 زرع و ذرع از بهار شد چو بهشت زرع کشتست و ذرع گوشهٔ کشت

1 من چنان زار ازان جماش درم همچو آتش میان داش درم

1 چون به بانگ آمد از هوا بخنو می خور و بانگ رود و چنگ شنو

1 خویشتن پاک دار و بی‌پرخاش هیچ کس را مباش عاشق غاش

1 خویش بیگانه گردد از پی دیش خواهی آن روز مزد کمتر دیش

1 باد بر تو مبارک و خنشان جشن نوروز و گوسپند کشان

1 دخت کسری ز نسل کیکاوس درستی نام، نغز چون طاوس

1 دور ماند از سرای خویش و تبار نسری ساخت بر سر کهسار