ابیات به جا مانده از مثنوی بحر خفیف در مثنوی‌ها رودکی سمرقندی

1 هر کرا راهبر زغن باشد گذر او به مرغزن باشد

1 نیست فکری به غیر یار مرا عشق شد در جهان فیار مرا

1 خویشتن پاک دار بی‌پرخاش رو به آغاش اندرون مخراش

1 چون نهاد او پهند را نیکو قید شد در پهند او آهو

1 گرچه نامردمست آن ناکس نشود سیر ازو دلم یرگس

1 تبر از بس که زد به دشمن کوس سرخ شد همچو لالکای خروس

1 من چنین زار ازان جماش شدم همچو آتش میان داش شدم