رباعیات رضی‌الدین آرتیمانی

1 عُمرم همه صرف شد در این خونخواری تا در صف محشرم چه بر سر آری

2 یک نام مقدست اگر قهار است در لطف هزار نام دیگر داری

1 ای آنکه نباشدم بتو دسترسی بی یاد تو بر نیٰارم از دل نفسی

2 وصل تو کجا و همچو من هیچکسی روح القدسی نیٰاید از هر مگسی

1 در مهد هوی غنوده‌ای معذوری دیده نه چو ما گشوده‌ای معذوری

2 دل زین عالم نمیتوانی بر کند در عالم دل نبوده‌ای معذوری

1 تا دست به سبحه میزنی زناری تا روی به دوست مسکینی دیداری

2 دیریست که در طواف بیت اللهی غیری تا در توهم اغیاری

1 ای آنکه همیشه مست جام هوسی بی رنج درین راه بجٰائی نرسی

2 نوشی خون از چه زنی نیش به دل کم نتوان بود در جهٰان از مگسی

1 ای آنکه به دل تخم امل را کشتی بگذر ز همه که خود بخواهی هشتی

2 تا ذره‌ای از نام و نشانت بر جاست آویختی و سوختی و برگشتی

1 تا در غم نوشیدنی و خوردنی‌ای هرگز مبر این گمٰان که جان بردنی‌ای

2 تا کی خور و خواب زندگانی داری این است اگر زندگیت مردنی‌ای

1 از دوری راه تا بکی آه کنی منزل نشناسی و همین آه کنی

2 یا رب چه شود که بر سر هستی خود یک گام نهی و قصه کوتاه کنی

1 لعل میگون و چشم فتان داری کاکل آشفته، مو پریشان داری

2 از بسکه بحسن ناز و طوفان داری هر سو هر دم هزار قربان داری

1 تا کی ز جهان پرگزند اندیشی تا چند ز جان مستمند اندیشی

2 این کز تو توان ستد همین کالبد است در مزبله گو مباش چند اندیشی