1 زلفت از باد دگر باشد و از شانه دگر هست یک فتنه لبت، نرگس مستانه دگر

2 در غمت جان ز تنم رفت و خیال تو بماند عاقبت خویش دگر باشد و بیگانه دگر

3 دل آسوده دگر، حال پریشان دگر است شهر آباد دگر باشد و ویرانه دگر

4 اهل صورت که خودآرای بود، سوختنی است کرم شب تاب دگر باشد و پروانه دگر

5 ای دل افسانه که گفتی و ببردی خوابم بهر خواب اجلم گوی یک افسانه دگر

6 به تکلف بشود عشق گران جان خرد بیهش باده دگر باشد و دیوانه دگر

7 عاقبت گشت دروغ آنچه گمان می بردند که چو خسرو نبود عاقل و فرزانه دگر