1 زلفی که بر او بند و گره باشد صد محتاج گره زدن چرا باشد خود
2 از عشوه دل سوخته من بستد در زلف نهان کرد و گره بر وی زد
1 آن جرم پاک چیست چو ارواح انبیا چون روح بالطافت و چون عقل باصفا
2 از باد همچو جوشن و از آفتاب تیغ از شبه همچو آینه وز لطف چون هوا
1 زهی ز فر تو سر سبز چرخ مینارنگ ز مقدم تو سپاهان گرفته صد اورنگ
2 خلاصه همه عالم شهاب دین خالص که مثل او ننماید سپهر آینه رنگ
1 عشقبازی دیگرم در تحت فرمان یافتست جان بشکلی دیگرم درد ست جانان یافتست
2 هر کجا عشق آمد انجا چاره هم بیچار گیست زانکه درد عشق هم از درد درمان یافتست