1 زلف یار مرا به باد دهید باد عنبرفشان زیاد دهید

2 جادوان کز خطش سبق گیرند شحنه ای هم ازان سواد دهید

3 ای کسانی که نزد یار مسنید از منش زود زود یاد دهید

4 سوی او رفته اید می ترسم که شما نیز دل به باد دهید

5 از لب من به پای او گه گاه بوسه بدهید و پر مراد دهید

6 خردسالی همی کند بیداد ای بزرگان شهر، داد دهید

7 اشک خسرو همی رود ز فراق گر توانیدش ایستاد دهید