ز کفر زلفت ایمان می‌توان از خواجوی کرمانی غزل 218

1 ز کفر زلفت ایمان می‌توان یافت ز لعلت آب حیوان می‌توان یافت

2 قدت را رشک طوبی می‌توان گفت رخت را باغ رضوان می‌توان یافت

3 ز نقشت صورت جان می‌توان بست ز لعلت جوهر جان می‌توان یافت

4 بگاه جلوه برطرف گلستان ترا سرو خرامان می‌توان یافت

5 در آن مجمع که خلوتگاه خوبیست ترا شمع شبستان می‌توان یافت

6 بزیر سایهٔ زلف سیاهت بشب خورشید رخشان می‌توان یافت

7 ز زلفت گرچه کافر می‌توان شد زعکس رویت ایمان می‌توان یافت

8 بهر موئی از آن زلف پریشان دل جمعی پریشان می‌توان یافت

9 از آن با درد می‌سازم که دل را هم از درد تو درمان می‌توان یافت

10 برو خواجو صبوری کن که از صبر دوای درد هجران می‌توان یافت