1 ز زلف تو کمر فتنه بر میان بستن ز من به یک سر مویت همه جهان بستن

2 دل پر آتش من زان به زلف در بستی که بس عجب بد آتش به ریسمان بستن

3 ز عشق طره تو نافه می کند آهو وگر که چند گره به شکم توان بستن

4 نگار بستن تو جادویی است اندر دست کزان نگار توان دست جاودان بستن

5 ز ناتوانی چشمت جهان چو گشت خراب طبیب را نبود چاره از دکان بستن

6 خیال روی تو شد شهربند سینه من همای را نتوان جز به استخوان بستن

7 نبست خسرو مسکین دلی به تو که تراست اگر چه نیز گشاید از این میان بستن