شیردلا از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 3021

1 شیردلا صد هزار شیردلی کرده‌ای در کرم از آفتاب نیز سبق برده‌ای

2 چشم ببند و بکن بار دگر رحمتی بشکن سوگند را گر به خدا خورده‌ای

3 بنگر کاین دشمنان دست زنان گشته‌اند چونک در این خشم و جنگ پای خود افشرده‌ای

4 میل تو با کیست جان تا بشوم خاک او چاکر آن کس شوم کش به کس اشمرده‌ای

5 ای تن آخر بجنب بر خود و جهدی بکن جهد مبارک بود از چه تو پژمرده‌ای

6 خیز برو پیش دوست روی بنه بر زمین کای صنم چون شکر از چه بیازرده‌ای

7 خواجه جان شمس دین مفخر تبریزیان این سرم از نخل تست زانک تو پرورده‌ای