لب از تو وز شکر پیمانه ای چند
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
- 11
- 12
1 لب از تو وز شکر پیمانه ای چند رخ از تو وز ختن بتخانه ای چند
2 چو در پیمودن آری خرمن حسن روان کن سوی ما پیمانه ای چند
3 درازی هست در موی تو چندان که می باید به هر مو شانه ای چند
4 بیازارد گرت زان شانه مویی به پیشت بشکنم دندانه ای چند
5 سر آن روی آتشناک گردم بیاید شمع را پروانه ای چند
6 به زلف و عارضت دلهای سوزان شب است و آتش و دیوانه ای چند
7 مخسپ امشب که از بی خوابی خویش بگویم پیش تو افسانه ای چند
8 ز چشمم دانه دانه می چکد آب چو مرغان قانعم با دانه ای چند
9 خوشم با عشق تو بی عقل و بی جان نگنجد در میان بیگانه ای چند
10 بر آگرد دلم کز جستجویت مرا هم کشته شد ویرانه ای چند
11 براتم کن ز لب بوسی و بنویس هم از خون دلم پروانه ای چند
12 وگر نیشی زند از غمزه مست ز خسرو بشنود افسانه ای چند