اهلی شیرازی

ای رفته و در دام بلا هشته از اهلی شیرازی رباعی 16

رباعی 16 ام از 2632 رباعیات

خانه / اهلی شیرازی / دیوان اشعار اهلی شیرازی / رباعیات در دیوان اشعار / رباعی شماره 16

1 ای رفته و در دام بلا هشته مرا آتش زده در کشته و نا کشته مرا

2 کی رشته عافیت بدست آرم باز کز زلف تو گم شدست سررشته مرا

اهلی شیرازی

شعر قالب : رباعی سبک : هندی

عکس نوشته

کامنت

شعر های دیگر از اهلی شیرازی

1 نپرسد جز وفا چیزی خدا روز جزا از من مپرس از بیوفایی کان نمیپرسد خدا از من

2 دلم چون نافه خونشد در وفاداری و دلشادم که با هر کسکه باشد میدهد بوی وفا از من

1 صبوری از غمت ایشوخ بیوفا تاچند غم تو تا کی و صبر و شکیب ما تا چند

2 تو بیوفا چو پشیمان نمی شوی از جور اگر وفا نکنی با کسی جفا تا چند

شاعر شعر ای رفته و در دام بلا هشته مرا اهلی شیرازی می باشد.

این شعر در قرن 10 سروده شده است.

قالب شعر ای رفته و در دام بلا هشته مرا رباعی است

سبک شعر ای رفته و در دام بلا هشته مرا سبک هندی است

این شعر در دسته‌بندی شعر فارسی, شعر کوتاه, عاشقانه قرار دارد و مضمون اصلی آن شعر فارسی, شعر کوتاه, عاشقانه است.

رباعی 16 ام از 2632 رباعیات

بنر