ترا که گنج گشودی ز زخم مار چه غم
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
1 ترا که گنج گشودی ز زخم مار چه غم چو شاخ گل بکف آید ز نوک خار چه غم
2 اگر هزار فغان کرده است بلبل مست چو غنچه پرده بر اندازد از هزار چه غم
3 معاشری که مدام از قدح گزیرش نیست چو می ز جام فرح نوشد از خمار چه غم
4 در آنزمان که شود وصل معنوی حاصل بصورت ار نشوی زائر مزار چه غم
5 میان لیلی و مجنون چو قرب جانی هست اگر چنانکه بود دوری دیار چه غم
6 ز روزگار میندیش و کار خویش بساز چو روزگار برآمد ز روزگار چه غم
7 بزیر بار غم ار پست گشته‌ام غم نیست مرا که ترک شتر کرده‌ام ز بار چه غم
8 ترا چه غم بود از درد ما که سلطان را ز رنج خاطر درویش دلفگار چه غم
9 درین میان که گرفتار عشق شد خواجو گرش مراد نهد چرخ در کنار چه غم
دیدگاه‌ها **