1 خیز ای ندیم خاصّ درِ پادشاه شو یعنی که محرم حرم بارگاه شو

2 چندین چو گرد در پی خیل و حشم مگرد مرکب ز جای بر کن و میر سپاه شو

3 گر آبروی دولت جاوید بایدت ز آن پیشتر که خاک شوی خاک راه شو

4 ور در سرت هوای گلستان وحدت است دستان سرای ترجمهٔ لا الاه شو

5 سر بر رهی بنه که به پایان توان رسید یعنی ز رسم و راه طلب سر به راه شو

6 چون دستگیر اهل گناه است رحمتش انکار را گذار و مقرّ گناه شو

7 از گمرهی نیافت خیالی کسی مراد خواهی که ره به دوست بری عذر خواه شو