در چمن با کف رنگین قدح از اهلی شیرازی غزل 1275

1 در چمن با کف رنگین قدح ای گل زده‌ای ناخنی بر دل صد پاره بلبل زده‌ای

2 رویت افروخته از آتش می با خط سبز آه ازین شعله که در خرمن سنبل زده‌ای

3 حالم از درد تو بد نیست ازین شیوه بدست که تو می‌دانی و عمدا به تغافل زده‌ای

4 در دلم می‌خلد از سوزن عیسی خاری که به مژگان ره ارباب توکل زده‌ای

5 عاشقی کار تحمل بود از جور منال صبر کن اهلی اگر لاف تحمل زده‌ای

6 مردم ز رشک آینه از وی چه دیده‌ای کآن را همیشه مونس و منظور کرده‌ای

7 اهلی به خواجگی ز ره بندگی رسید آزاد خویش را به چه دستور کرده‌ای؟