ای فتنه ز چشم تو نشانی از امیرخسرو دهلوی غزل 1932

1 ای فتنه ز چشم تو نشانی بالای تو آفت جهانی

2 مویی ست به زلف تو که صد بار بر باد بداد خان و مانی

3 من با تو به جز نظر ندارم حاشا که به بد بری گمانی

4 بوسی هوسم کند، ولیکن خشنود نمی شوی به جانی

5 گر لب نبود، کم از حدیثی ور دل ندهی، کم از زبانی

6 گر می کشدم رقیب بدخوی بگذار سگی و استخوانی

7 ای زلف درو مپیچ زنهار کآزرده شود چنان میانی

8 دل گم کرده ست خسرو، آن کیست کز گمشدگان دهد نشانی