1 سرمه اندر چشم خودبین می کنی شانه اندر زلف پرچین می کنی

2 از ستم چندین که کردی کس نکرد بس کن، از بهر که چندین می کنی؟

3 در غم لبهای من گویی بمیر مرگ را بر بنده شیرین می کنی

4 بگذری از مهر و گویی کاین کنم مهر می باید ترا کاین می کنی

5 تا بود ما و خیالت در شرف چشم خسرو پر ز پروین می کنی