تو با فراغ خود امروز شاد از اهلی شیرازی غزل 977

1 تو با فراغ خود امروز شاد و فردا هم مرا ز مهر تو دین شد ز دست و دنیا هم

2 میان مسجد و میخانه ام خجل مانده ز بسکه حرمتم آنجا نماند و اینجا هم

3 خراب باده عشق توام که نشه ی او هزار دل شده دیوانه کرد و دانا هم

4 ر بسکه آتش عشقت فرو گرفت مرا وجود من همه او شد نهان و پیدا هم

5 به نیم جرعه که خوردم چو اهلی از کف دوست ز دست رفتم و آخر فتادم از پا هم

6 شبها بپاس کویت من چون سگ و تو غافل شاید که یادم آری روزیکه من نمانم

7 صد پاره شد دل از غم گوشی بمن کن ایگل تا حال زار اهلی یکبار بر تو خوانم