ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 3162

1 ای که مستک شدی و می‌گویی تو غریبی و یا از این کویی

2 مست و بی‌خویش می‌روی چپ و راست بی چپ و راست را همی‌جویی

3 نی چپست و نه راست در جانست آن که جان خسته از پی اویی

4 ز آن شکر روی اگر بگردانی اگر نباتی بدانک بدخویی

5 ور تو دیوی و رو بدو آری الله الله چه خوب مه رویی

6 دلم از جا رود چو گویم او می‌برد جان و دل زهی اویی

7 هین ز خوهای او یکی بشنو گاه شیری کند گه آهویی

8 در ره او نماند پای مرا زانوم را نماند زانویی

9 جز به چوگان او مغلطان سر گر به میدان او یکی گویی

10 هین خمش کن در این حدیث بازمپیچ آسمان وار اگر یکی تویی